گفتار درمانی
گفتار درمانی برای انواع اختلالات گفتاری زبان

گفتاردرمانی یک برنامه درمانی برای مشکلات گفتاری و یا زبان است. این مشکلات ممکن است شامل مسائل مربوط به بیان، روان بودن کلام، تشدید یا پیچش صدا و محدود بودن واژگان باشد. مشکلات بیان عبارتند از تلفظ نادرست کلمات، تشدید مشکلات مربوط به روان بودن گفتار به دلیل لکنت، تکرار صداها یا هجاهای طولانی است. اختلالات تشدید شامل مشکلاتی می‌شود که مربوط به گام، حجم و کیفیت صدا هستند. فعالیت‌های گفتاردرمانی می‌تواند همه این مشکلات و موارد دیگر را درمان کند و بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی یا آسیب مغزی و کودکانی که در انتخاب الگوهای گفتاری کند هستند، کمک کند. تکنیک‌های گفتاردرمانی باید مطابق پیشرفت هر بیمار تنظیم شود و برنامه‌های گفتاردرمانی با پیشرفت بیشتر بیمار با گذشت زمان دشوارتر می‌شوند.
متخصصان گفتاردرمانی یا آسیب شناسان گفتار زبان در کلینیک روشا با افرادی که در صحبت کردن یا بلع مشکل دارند کار می‌کنند. این متخصصان مراقبت‌های بهداشتی با طیف گسترده‌ای از نقایص گفتاری و اختلالات برخورد دارند و کار آن‌ها از آموزش به افرادی که شکاف کام دارند و کمک به آن‌ها برای اینکه بتوانند بعد از جراحی اصلاحی صحبت کنند تا کمک به افرادی که از لکنت زبان رنج می‌برند متفاوت است. برخی به عنوان مشاور خصوصی فعالیت می‌کنند و برخی دیگر با بیمارستان‌ها یا گروه‌های درمانی مرتبط هستند. به طور کلی، چشم انداز اشتغال در این زمینه بسیار مناسب است و می‌توان به عنوان یک متخصص گفتار درمانی در بسیاری از مناطق دنیا شغلی مناسب و با درآمد مناسب پیدا کرد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک روشا با شماره تلفن‌­های 09192360058– 02156173358 تماس حاصل فرمایید.

انواع گفتار درمانی
درمان تلفظ

برای کسانی که دچار خطای صوتی یا جایگزینی صدایی هستند که جزئی از یک دسته کامل صداها نیست.
کسانی که بیش از یک خطای تلفظی دارند.
کسانی که علاوه بر خطاهای واجی، دارای خطاهای تلفظی نیز هستند.
این مستقیم‌ترین نوع درمانی است که باید انجام شود:
هر چیزی که برای درمان تلفظ نیاز دارید را به شما می‌دهد. با صداهای مجزا شروع می‌کند، سپس هجاهای بی معنی، کلمات تکی، عبارات، جملات، تمرین‌های مکالمه‌ای ساختاری، مکالمه بدون ساختار درمان واجی برای کسانی که دچار فرآیند واجی هستند یا در تولید تمام گروه‌های صدا مشکل دارند
فهمیدن حرف این بیماران اغلب به دلیل خطاهای صوتی زیاد دشوار است.
همه کودکان تا سنین مشخصی از فرآیندهای واجی استفاده می‌کنند اما این مشکل بین سنین 3 تا 5 سال از بین می‌رود.
درمان این مشکل با درمان تلفظ متفاوت است زیرا قرار نیست با صداهای مجزا شروع کنید، بلکه با جفت کلمات مشابه (جفت‌های کمینه) از کل کلمات شروع می‌کنید تا تفاوت بین تولید صحیح و خطای کودک را نشان دهید.

تمایز شنوایی، تولید در سطح تک کلمه، عبارت، جمله، مکالمه بدون ساختار، مکالمه ساختاری رویکرد چرخشی یا دوره‌ای برای کسانی که شرایط زیر را دارند:
گفتار بسیار غیر قابل درک (درک بسیار دشوار) غالباً صداهای گفتاری را از قلم می‌اندازند. برخی از صداها را با صداهای دیگر جایگزین می‌کنند. از صداهای صامت بسیار متفاوتی استفاده نمی‌کنند.
در این روش بجای اینکه کودکان آنقدر روی یک فرآیند واجی کار کنند تا بر آن تسلط پیدا کنند، فقط چند جلسه روی یک فرآیند کار می‌کنند و سپس به مرحله بعد می‌روند. سپس، فرایندها به صورت دوره‌ای و چرخشی تکرار می‌شوند و دوباره هدف قرار می‌گیرند. این رویکرد قرار است بازتاب پیشرفت واجی معمولی باشد.

رویکرد واژگان هسته‌ای

این روش برای کسانی که مشکلات گفتاری بسیار شدید دارند (مانند بی‌حسی شدید در گفتار در کودکی) یا کسانی که توجه کافی به تمرین ندارند خوب است. همچنین برای کودکانی که پیشرفت بسیار کندی در گفتار دارند یا به دلیل مشکلات گفتاری فقط چند کلمه می‌توانند حرف بزنند، مفید است.
لیست کوتاهی از کلمات متداول که کودک در تلفظ آن‌ها مشکل دارد، جمع می‌شود.
این کلمات به صورت جداگانه تمرین می‌شوند و سپس کودک با هر آنچه که می‌خواهد بازی می‌کند (تا زمانی که قرار است با درمانگر صحبت کند). وقتی این کلمات در گفتگو پیش می‌آیند، درمانگر سعی می‌کند تولید و بیان صحیح آن‌ها را با کودک تمرین کند.

سایر رویکردها

استفاده از متن: در این روش صدای هدف را در هجاها با اصوات دیگر که تولید آن را برای کودک آسان‌تر می‌کند (برای مثال تولید حرف “ت” در یک متن ممکن است بوسیله یک مصوت بلند که در جلوی آن قرار دارد تسهیل شود)، جفت می‌کنند.

درمان تقابل تضاد کمینه: این روش که به عنوان “جفت‌های کمینه” نیز شناخته می‌شود، از جفت کلماتی استفاده می‌کند که تنها در یک واج یا یک ویژگی متفاوت هستند که نشان دهنده تغییر در معنی است. این روش تلاشی است برای ایجاد تضادهایی که در سیستم واجی کودک وجود ندارد.

درمان تقابل تضاد حداکثری: از جفت کلماتی استفاده می‌کند که در آن یک صدای گفتاری که توسط کودک شناخته شده و تولید شده است همراه با صدای حداکثر متضادی که توسط کودک شناخته نشده و تولید نشده وجود دارد.

درمان مجموعه خالی: شبیه به روش تقابل تضاد حداکثری است، اما از جفت کلماتی استفاده می‌شود که حاوی دو صدا با حداکثر تضاد هستند که برای کودک ناشناخته است. در حالت ایده آل، یک صدای واکدار با یک صدای بی‌واک (مثلاً، / ل / در مقابل / س /).

درمان تقابل تضادهای چندگانه: یک تغییر در رویکرد تقابل تضاد کمینه است که از جفت کلماتی استفاده می‌کند که صدای خطای کودک را با سه یا چهار صدای انتخاب شده مقایسه می‌کند که همگی طبقه بندی حداکثری و تمایزهای حداکثری را منعکس می‌کنند.

درمان ویژگی‌های متمایز: این روش درمانی ویژگی‌های متمایزی را که در کودک وجود ندارد (فریکشن، حالت بینی، صدا و محل بیان) هدف قرار می‌دهد.

استعاره درمانی: استعاره درمانی برای آموزش آگاهی متافونولوژیک، آگاهی از ساختار واجی زبان، طراحی شده است. شما به کودک در مورد قوانین واجی مانند تفاوت بین صداهای صامت و مصوت آموزش می‌دهید.

مداخله قابل فهم گفتار ناتورالیستی: خطاهای کودک در طی فعالیت‌های طبیعی، هنگامی که کودک به احتمال زیاد آن‌ها را تکرار می‌کند، دوباره گرفته می‌شوند اما از کودک می‌خواهند که آن اشتباه را دوباره تکرار نکند.

گفتاردرمانی برای اختلالات رشد اتیسم / تحریک فراگیر

روانشناسان و روان‌پزشکان گاهی از اصطلاح “اختلالات گسترده توسعه” و “اختلالات طیف اتیسم” به اختصار (ASD) استفاده می‌کنند. بدین ترتیب PDD-NOS تشخیصی است که برای کودکان یا بزرگسالانی که در طیف اتیسم قرار دارند انجام می‌گیرد اما معیارهای نوع دیگر ASD مانند اختلال اتیسم (گاهی اوقات اتیسم کلاسیک نامیده می‌شود) یا سندرم آسپرگر را کاملاً رعایت نمی‌‍کنند.
PDD-NOS نیز مانند همه اشکال اتیسم، در ارتباط با طیف گسترده‌ای از توانایی‌های فکری رخ می‌دهد. ویژگی‌های معرف آن چالش‌های مهمی در توسعه اجتماعی و گفتاری است.
آسیب شناسان گفتار و زبان (SLP) نقش اساسی در این زمینه ایفا می‌کنند زیرا مشکلات مهارت‌های اجتماعی و ارتباطات اغلب اولین علائم اتیسم هستند. در مراحل اولیه ارزیابی باید از آسیب شناسان گفتار و زبان مشورت گرفته شود. تعدادی آزمایش و چک لیست برای ارزیابی کودکان دارای مشکلات رشد وجود دارد. مهمترین اطلاعات از طرف والدین و مراقبان که کودک را خوب می‌شناسند جمع آوری می‌شود و این افراد می‌توانند آسیب شناسان گفتار و زبان و سایرین را با رفتار کودک آشنا کنند.

گفتاردرمانی برای اختلالات رشد کودک

رشد مهارت‌های ارتباطی از نوزادی، قبل از بیان اولین کلمه آغاز می‌شود. هر گونه مشکل گفتاری یا زبانی احتمالاً می‌تواند در مهارت‌ها و رفتارهای اجتماعی و تحصیلی کودک تأثیر بسزایی داشته باشد. هرچه مشکلات گفتاری و زبانی کودک زودتر شناسایی و درمان شود، احتمال ادامه مشکلات یا بدتر شدن آن کمتر خواهد بود. مداخله زودهنگام گفتار و زبان باعث می‌شود کودکان در خواندن، نوشتن، کار در مدرسه و روابط بین فردی موفق‌تر باشند.

تولد تا یک سال
یک تا دو سال
دو تا سه سال
سه تا چهار سال
چهار تا پنج سال

این اطلاعات بطور متوسط سنی را نشان می‌دهند که بیشتر کودکان تک زبان صحبت می‌کنند و نقاط عطف ذکر شده را انجام می‌دهند. کودکان معمولاً تا زمانی که به سن بالا نرسند در هر بازه سنی که باشند، به کلیه موارد یک گروه تسلط ندارند. فقط به این دلیل که کودک شما نتوانسته است یک مهارت را در یک محدوده سنی خاص انجام دهد به این معنا نیست که کودک اختلال دارد. با این حال، اگر به اکثر موارد در یک رده سنی پاسخ مثبت نداده است، از یک متخصص آسیب شناس گفتار و زبان یا متخصص شنوایی سنجی کمک بگیرید.

گفتاردرمانی یک برنامه درمانی برای مشکلات گفتاری و یا زبان است. این مشکلات ممکن است شامل مسائل مربوط به بیان، روان بودن کلام، تشدید یا پیچش صدا و محدود بودن واژگان باشد. مشکلات بیان عبارتند از تلفظ نادرست کلمات، تشدید مشکلات مربوط به روان بودن گفتار به دلیل لکنت، تکرار صداها یا هجاهای طولانی است. اختلالات تشدید شامل مشکلاتی می‌شود که مربوط به گام، حجم و کیفیت صدا هستند. فعالیت‌های گفتاردرمانی می‌تواند همه این مشکلات و موارد دیگر را درمان کند و بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی یا آسیب مغزی و کودکانی که در انتخاب الگوهای گفتاری کند هستند، کمک کند. تکنیک‌های گفتاردرمانی باید مطابق پیشرفت هر بیمار تنظیم شود و برنامه‌های گفتاردرمانی با پیشرفت بیشتر بیمار با گذشت زمان دشوارتر می‌شوند.

گفتاردرمانی برای آپراکسی در کودکان

درمان آپراکسی گفتاری در کودکان با هدف بهبود هماهنگی گفتار انجام می‌شود. بیشتر کودکان مبتلا به آپراکسی گفتاری، سه تا پنج بار در هفته به یک متخصص آسیب شناس گفتاری مراجعه می‌کنند. این متخصصان ممکن است به همکاری با والدین یا سرپرستان کودک نیاز داشته باشند تا مهارت‌های در حال رشد را با کودک تمرین کنند.

گالری تصاویر محصول

تصاویر
بیشتر